Bas Spanjers; weer of geen weer: hardlopen doet hij toch
Dankzij het trainen in de sportschool was Bas best fit. In een dolle bui sprak hij met een vriend af om eens een halve marathon te rennen. Dat viel tegen! "Na die eerste keer had ik overal pijn."
Door Iris Wijnands
Alleen of samen, door weer en wind
Natuurlijk kon er het afgelopen jaar niet altijd met een grote groep gelopen worden. En ook nu gaan de hardlopers slechts in tweetallen op pad. "Ik zit met een groep fanatieke lopers in een groepsapp", vertelt Bas. "Wanneer je vraagt of iemand zin heeft om mee te gaan, is er altijd wel iemand die dat wil. En als dat er meer zijn, gaan we alsnog in groepjes van twee."
In een uitzonderlijk geval moet Bas dus alleen, maar dat mag de pret niet drukken. "Ik ga toch. Of het nou hartstikke donker en koud is, of het keihard regent… Ik ga altijd. Ik heb dat gewoon nodig. Als ik ga lopen gaat mijn energie er tenminste uit", zegt Bas.
Voorzitterschap
Bas was een drietal jaren actief als voorzitter bij de ondernemersvereniging Oirschot. "Ik werd lid toen ik nog in België woonde. We waren daar een aantal jaar eerder naartoe verhuisd, maar ik wilde toch betrokken blijven bij ondernemend Oirschot", legt Bas uit. Nog een jaar later werd Bas benaderd door het bestuur. De voorzitter stopte en ze waren op zoek naar een nieuwe. "Ik had er eerst helemaal geen oren naar om op die plek te gaan zitten. Maar de vorige voorzitter en mijn vrouw Linda, hadden beiden goede argumenten om het wél te doen. Toen heb ik het toch overwogen. Ik heb het gedaan en heb er veel van geleerd."
'Emigreren'
In 2013 verhuisde Bas met Linda naar België. Daar konden ze op een bouwkavel een mooi huis neerzetten. "Ondanks dat het maar veertig kilometer verderop was, voelde het toch als 'emigreren'. Je zou het zo niet zeggen, maar er is wel een andere cultuur over de grens." Ondanks de verhuizing, speelde het leven van Bas zich grotendeels in Oirschot af. "Mijn werk, vrienden en familie waren allemaal nog hier. Waarom zouden we dan daar blijven?"
Oirschot is eigenlijk heel mooi
"Ik zag het pas toen ik terugkwam, maar Oirschot is heel mooi. Ik liep met Linda hier door de straatjes en we zeiden tegen elkaar: 'dit is eigenlijk precies waarvoor we altijd op vakantie gaan.'"' Op vakantie gaan: dat doet Bas graag. Hij noemt een aantal verre landen waar hij is geweest, waaronder Egypte, Tunesië, Thailand en Mexico. Avontuurlijk, dat waren die reizen wel. "We hadden alleen een vlucht geboekt naar Mexico. Bij aankomst zochten we een hotel. We hadden natuurlijk wel deels een route uitgestippeld, maar daarvan afwijken is soms net zo leuk." Zo strandde het stel midden in de jungle. "Ons Spaans was niet zo goed en de bus vertrok. Gelukkig was er nog een groep mannen in een busje en mochten we met hen meereizen." Tsja, op dat moment best spannend, maar achteraf een mooi verhaal.
De ambitie om, zodra het weer kan, te reizen met het hele gezin is er wel. "Maar", zegt Bas, "Ik ga echt niet met twee jonge kinderen die niet stil kunnen zitten in een vliegtuig. Dat is voor mij geen vakantie. We hebben een paar jaar geleden een caravan gekocht. Er zijn nog genoeg mooie dingen dichterbij huis te zien."
Toen die spierpijn weg was, besloot hij zich aan te melden bij de atletiekvereniging. "Daar bouw je de afstanden rustig op", vertelt Bas. Maar het is om meerdere redenen leuk bij de atletiekvereniging: "Het sfeertje tussen lopers is heel fijn. Of je nou erg goed of wat minder presteert; we hebben veel respect naar elkaar, iedereen doet immers zijn best. In de sportschool is de sfeer wel anders. Daar is het nogal individueel. Je doet je oefeningen en bent weer weg."
Alleen of samen, door weer en wind
Natuurlijk kon er het afgelopen jaar niet altijd met een grote groep gelopen worden. En ook nu gaan de hardlopers slechts in tweetallen op pad. "Ik zit met een groep fanatieke lopers in een groepsapp", vertelt Bas. "Wanneer je vraagt of iemand zin heeft om mee te gaan, is er altijd wel iemand die dat wil. En als dat er meer zijn, gaan we alsnog in groepjes van twee."
In een uitzonderlijk geval moet Bas dus alleen, maar dat mag de pret niet drukken. "Ik ga toch. Of het nou hartstikke donker en koud is, of het keihard regent… Ik ga altijd. Ik heb dat gewoon nodig. Als ik ga lopen gaat mijn energie er tenminste uit", zegt Bas.
Voorzitterschap
Bas was een drietal jaren actief als voorzitter bij de ondernemersvereniging Oirschot. "Ik werd lid toen ik nog in België woonde. We waren daar een aantal jaar eerder naartoe verhuisd, maar ik wilde toch betrokken blijven bij ondernemend Oirschot", legt Bas uit. Nog een jaar later werd Bas benaderd door het bestuur. De voorzitter stopte en ze waren op zoek naar een nieuwe. "Ik had er eerst helemaal geen oren naar om op die plek te gaan zitten. Maar de vorige voorzitter en mijn vrouw Linda, hadden beiden goede argumenten om het wél te doen. Toen heb ik het toch overwogen. Ik heb het gedaan en heb er veel van geleerd."
'Emigreren'
In 2013 verhuisde Bas met Linda naar België. Daar konden ze op een bouwkavel een mooi huis neerzetten. "Ondanks dat het maar veertig kilometer verderop was, voelde het toch als 'emigreren'. Je zou het zo niet zeggen, maar er is wel een andere cultuur over de grens." Ondanks de verhuizing, speelde het leven van Bas zich grotendeels in Oirschot af. "Mijn werk, vrienden en familie waren allemaal nog hier. Waarom zouden we dan daar blijven?"
Oirschot is eigenlijk heel mooi
"Ik zag het pas toen ik terugkwam, maar Oirschot is heel mooi. Ik liep met Linda hier door de straatjes en we zeiden tegen elkaar: 'dit is eigenlijk precies waarvoor we altijd op vakantie gaan.'"' Op vakantie gaan: dat doet Bas graag. Hij noemt een aantal verre landen waar hij is geweest, waaronder Egypte, Tunesië, Thailand en Mexico. Avontuurlijk, dat waren die reizen wel. "We hadden alleen een vlucht geboekt naar Mexico. Bij aankomst zochten we een hotel. We hadden natuurlijk wel deels een route uitgestippeld, maar daarvan afwijken is soms net zo leuk." Zo strandde het stel midden in de jungle. "Ons Spaans was niet zo goed en de bus vertrok. Gelukkig was er nog een groep mannen in een busje en mochten we met hen meereizen." Tsja, op dat moment best spannend, maar achteraf een mooi verhaal.
De ambitie om, zodra het weer kan, te reizen met het hele gezin is er wel. "Maar", zegt Bas, "Ik ga echt niet met twee jonge kinderen die niet stil kunnen zitten in een vliegtuig. Dat is voor mij geen vakantie. We hebben een paar jaar geleden een caravan gekocht. Er zijn nog genoeg mooie dingen dichterbij huis te zien."
