Sporten in coronatijd

Door Ludo Kaethoven
Training Unit

Regels zijn regels
Het is een mooie zaterdagmiddag. Ik heb de bokslessen gegeven en ben in mijn kayak aan het varen in het kanaal. Een dame riep me toe dat ik me zeker nergens wat van aantrok. Tot mijn verbazing hoorde ik dat watersport in België verboden was. Terwijl ik me afvroeg hoe dwaas iemand moest zijn die dit verzon, hoorde ik de dame zeggen: 'Regels zijn regels'. Wat was ik blij dat de Duitsers alweer een tijd vertrokken zijn. Anders hadden ze me waarschijnlijk zo neergeschoten. 

Grenzen dicht
Omdat de Hollanders volgens de Belgen minder gehoorzaam zijn werden de grenzen op slot gegooid. Het zal wel meevallen zeg ik thuis en ik kruip op mijn fietske. Net voor het oude grenskantoor word ik staande gehouden door de Gendarmes:
Politie: "De grens is gesloten vanwege Corona. Waar woont mijnheer?"
Ik: "In Arendonk."
Politie: "Arendonk, dat is in Nederland."
Ik: "Bijna goed, dat is in België."

Ik keek nog even of de cameraploeg van Bananasplit ergens stond maar dit was geen grap. Dan maar achter de Duitse basis langs om mijn route te kunnen fietsen en wat werkzaamheden te verrichten op de sportschool. Op de weg terug dacht ik dat de gendarmes wel zouden zijn verdwenen, nee dus. Mijn agent stond er nog. "Stop, ik had toch gezegd dat gij er niet door mocht." Ik zeg: "Dat heb ik toch ook niet gedaan. Dit moest even bezinken. Ik mocht toch naar huis."

Wil Panjoel
Door de week ga ik als het even kan op de fiets of rennend naar mijn werk. Op weg naar huis zie ik Wil Panjoel staan bij de grenspaal 202, voor de Ravago. Hij was staande gehouden door de Belgische politie. Wil mocht er niet door. Ik ben grensarbeider zeg ik. Maar ik kan Wil daar toch niet alleen achterlaten. Dus de politie maar uitgelegd waar de volgende grenspaal staat. Het hele fietspad ligt in België. Kon ik de laatste meters toch nog even bijkletsen met de achterbuurman.